''Oι 5 Δρόμοι''

 ‘’Δυό πόρτες έχει η ζωή. Ξέρεις και ξέρω πως έχει δυό πόρτες! Μια την φανταστική και μια τη πραγματική. Αλλά και η πραγματική έχει πάλι δυο πόρτες. Την μια τη δική σου και την άλλη του αλλουνού. Αλλά και η δική σου πάλι έχει δυό πόρτες. Αυτή που θέλεις να ‘χεις κι αυτή που έχεις στ’ αλήθεια. Αλλά κι αυτή που θέλεις να 'χεις, έχει κι αυτή ξανά δυο πόρτες. Αυτή που θέλεις για σένα μονάχα κι αυτή που θέλεις για τον άλλον αποκλειστικά. Μα κι αυτή που θέλεις για σένα μονάχα έχει πάλι δύο πόρτες. Αυτή που φεύγει για το μέλλον κι αυτή που τρέχει στο παρελθόν. Αλλά κι αυτή που φεύγει στο μέλλον πάλι έχει δύο πόρτες. Την είσοδο και την έξοδο...’’

...Γι αυτό σου λέω

άνοιξε το παράθυρο.

Η σκόνη από τις γρίλιες τρεμοπαίζει την ανάγκη.

Kι όσα σου χόρευαν αστραφτερά τον παρελθόντα χρόνο

τον μέλλοντα θα λάμψουν πάλι στα μάτια σου

μ΄ενεστώτα ζυμωμένο.
....

Ήλιοι μικροί, ηλιόσποροι

                          /άσπαστα όνειρα, χαμένα

Ασπρόφτεροι ουρανοί, ατέρμονοι

                             /ματόκλαδα δειλά κι αμπαρωμένα

Χαμηλόφωτες πυγολαμπίδες, πολύλογες

                      /στόματα αδιάφορα, σβησμένα

Δυό πόρτες σ' αναμονή, ορθάνοιχτες

                           /πόδια ασταθή και λασπωμένα.
.....

Γι αυτό σου λέω...

Άνοιξε το παράθυρο

και κοίτα απ΄έξω της ζωής

τις ζωγραφισμένες μας εικόνες,

τη σκόνη του χρόνου που μιλά

κι εκεί έξω

την Άνοιξη που ζευγαρώνει στο Χειμώνα.
......

(Τα δέντρα της μπουμπουκιάζουν 
πολύχρωμα τα χιόνια

τα πουλιά της ταξιδεύουν 
σμηνόπληκτοι οι δρόμοι

ο ήλιος της αστράφτει 
ολόγιομο το φεγγάρι

κι η μέρα ξημερώνοντας μικρά, μικρά πεφταστεράκια

στα δάχτυλα των παιδιών  
μετρά αισθαντικές τις νύχτες.)

.....

Στο στόμα των μεγάλων 
υπερασπίζονται οι ώρες τις κόκκινες κορδέλες 

και τα πένθημα πρόσωπα 
κρατούν ψηλά τ' άσπρα τους μπαλόνια

Ο έρωτας μοιράζει  τα ουράνια του τα τόξα,  

αιώνια ζωντανός μα αστείρευτα θλιμμένος

και κάθε αγάπη ξεχυλίζει τις λέξεις


επίδοξα τρανές μ' αλύτρωτα μόνες.
......

Γι αυτό σου λέω...

Άνοιξε το παράθυρο

έξω ανασαίνει η Άνοιξη 
μες την καρδιά του Χειμώνα

κι εμείς μπορούμε μέσα μας πάλι, 
να αισθανόμαστε

να αισθανόμαστε ασφαλώς δικαιωμένοι,

στο Φως της αγάπης  

που συντροφικά
 Μας ανθίζει.

/Από το Άγραφο Βιβλίο, ΙΑς ''12

σημείωμα της καλλιτέχνιδος:

Το κλειδί της Ευτυχίας βρίσκεται στο πόσο κανείς μπορεί να προσαρμοστεί στα δεδομένα που βάζει για αυτόν η ζωή. Αυτή η ικανότητα βοηθά ν΄αναγνωρίσουμε το μεγαλείο της που είναι άρρητα δεμένο με τή δική μας μεγαλοπρέπεια να υπάρχουμε μέσα της, ισάξια!

Η ΖΩΗ μας χαρίζει 5 ΔΡΟΜΟΥΣ πίσω από κάθε πόρτα που ανοίγεται...

τον δρόμο να μπορείς

να Την ΑΙΣΘΑΝΕΣΑΙ,

να Της ΜΙΛΑΣ,

να Την ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΕΣΑΙ,

να Την ΑΓΑΠΑΣ

και να Την ΜΟΙΡΑΖΕΣΑΙ.

η εισαγωγή είναι ένα αυτόνομο κείμενο με τίτλο: ''δυο πόρτες έχει η Ζωή'' από το Άγραφο Βιβλίο, 2011