Τρίτη 23 Δεκεμβρίου 2014

Επίγειεs Ευχέs



Και να που κάποτε η αξιοκρατία 
θα φέρει πίσω την ευγνωμοσύνη
ή και το αντίστροφο
και θ' ανάψουν πάλι τ'ανώνυμα κεριά, επώνυμα
σαν δακτυλοδεικτούμενα άστρα της ζωής
εκεί υψηλά
 στο δικό μας το ξωκλήσι.

Ένα, για κάθε βράδυ που θα τρεμοσβήνει για την πίστη
και ένα, για κάθε πρωινό που θ’ανάβει για την ελπίδα!


/Από το Άγραφο Βιβλίο, 14-12-10, Κεφ. Επίγειες ευχές






Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2014

Συγχρονισμόs σημαίνει...





Συγχρονισμός σημαίνει...
Τα πολλά
Τα μικρά
Τα σημαίνοντα

Αυτά που γίνονται 

το καθένα μοναχό του
κι όλα μαζί τα μοναχά
μαζί το Ένα!

κρατώντας αδιαπραγμάτευτη

την ταυτότητα της μοναδικότητάς τους.

/Από το Άγραφο Βιβλίο, ΙΑς 2014




Το έργο της ανάρτησης ονομάζεται Τεμαχισμός 1,2,3 και 4 και είναι το αποτέλεσμα της ομότιτλης δράσης της καλλιτέχνιδος την οποίαν πραγματοποίησε στα πλαίσια της ομαδικής έκθεσης του ΣΚΕΤΒΕ, στο Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης για την ενίσχυση του ΄΄εργου των Γιατρών του Κόσμου. / 1-12 / 6-12-2014

Τα έργα Τεμαχισμός 3 και Τεμαχισμός 4 χωρίστηκαν εκ νέου σε δύο κομμάτια έκαστο και δωρίστηκαν από την καλλιτέχνη στους οικονομικά συνεισφέροντες των Γιατρών του Κόσμου, μετά από κλήρωση.


http://www.mdmgreece.gr/





Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2014

Συνέντευξη στην ιστορικό τέχνηs Βασιλική Βαγενού

''όσο όμως το βίντεο προχωρά τα διαστήματα των εικόνων μικραίνουν, οι συνθέσεις πληθαίνουν, 
τα πρόσωπα ανακατεύονται, η ταχύτητα μεγαλώνει και οι αλλαγές των προσώπων συντομεύουν σε γραμμές και σχήματα. 
Η παραστατική εικόνα όταν συμπυκνώνεται γίνεται απλή γεωμετρία''

 Η εικαστικός Ιωάννα Ασσάνη μιλά για την προσωπική της παραγωγή στην οπτικοακουστική τέχνη, για την ιδεολογία και την αισθητική του μέσου, τις αρετές και τις «αδυναμίες» του, με αφορμή τη συμμετοχή της στην ομαδική έκθεση video art με τίτλο «Εντός/εκτός εαυτού» (Booze Cooperativa, 11-13 Οκτωβρίου), στο πλαίσιο της εκδήλωσης «Τέχνη και τρέλα», που διοργανώνεται από την Εταιρεία Μελέτης Πολιτισμικής Ετερότητας (Ε.Μ.Π.Ε.) σε συνεργασία με τον Δήμο της Αθήνας (Ο.Π.Α.Ν.Δ.Α.).

Στο βίντεο με τίτλο Ιχνηλάτης που παρουσιάζεται στην έκθεση «Εντός / Eκτός Eαυτού», η μόνη σταθερά μοιάζει να είναι ο βηματισμός μιας γυναίκας πάνω σε μεταβαλλόμενες επιφάνειες, ενώ γύρω της δημιουργούνται διαφορετικοί κόσμοι. Ποια είναι η ιδέα του συγκεκριμένου έργου;

   Κλήθηκα να φτιάξω ένα βίντεο που να έχει σχέση με την τρέλα. Εμπειρία επάνω στο θέμα δεν είχα. Θυμάμαι όμως που κάποτε συνάντησα στον δρόμο έναν άνθρωπο με αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά, ο οποίος μιλούσε μόνος του στα αγγλικά. Συζητούσε με τον κανένα, πιθανόν στη μητρική του γλώσσα. Αυτό το γεγονός με έκανε να σκεφτώ πως ο άνθρωπος ήταν ακόμα δεμένος με το παρελθόν, τη γλώσσα, τις αναμνήσεις του. Ο κόσμος του, έτσι όπως τον είδα τότε, μου φάνηκε πως ήταν σπασμένος σε ασύνδετα κομμάτια με επτασφράγιστες οριογραμμές, ακροβατώντας ανάμεσα στην πραγματικότητα και στη φαντασία. Σα δομικό εργαλείο αυτή η παρατήρηση μου έδωσε την ιδέα να σπάσω στο βίντεο τα στιγμιότυπα μιας πράξης ενός ανθρώπου, για την ακρίβεια της τονικά ανεστραμμένης του σκιάς, που ψάχνει στην άμμο, που ιχνηλατεί στα αδιέξοδα σημεία των κόκκων της. Η τονική αυτή αναστροφή εξυπηρέτησε τους συμβολισμούς της πράξης και τη νοηματική γλώσσα του βίντεο. Μου έδωσε την ευκαιρία να μεταβάλω την ανθρώπινη φιγούρα από μάζα σε επίπεδη και να την αναγάγω σε φωτεινό σηματοδότη του ίδιου της του ταξιδιού. Η ζωή έγινε θάλασσα, το σώμα αιωρήθηκε στο νερό, στάθηκε είδωλο σε παράθυρο στον αέρα, ο βράχος παρέμεινε ο αμετακίνητος φραγμός. Περιόρισα οπτικά τα γεγονότα σε κοίλα σχήματα. Είναι η δεύτερη φορά που χρησιμοποιώ στα βίντεο βιντεοσκοπημένες, κινούμενες εικόνες. Η πρώτη ήταν στο in the middle («Ματιά στην Αίγυπτο», Βίλα Μπιάνκα, Θεσ/κη, 2014), όπου έπαιξα με την εικόνα και τους αντικατοπτρισμούς της. Τώρα πάλι έπαιξα με τ' ακίνητα σχήματα και τις εσωτερικές τους εναλλαγές. Μελέτησα τις παραμορφώσεις των στατικών σχημάτων, όταν αυτά εμπεριέχουν κινούμενες εικόνες με διαφορετικές οπτικές κατευθύνσεις. Σκέφτηκα ότι μπορούσα να κάνω το αντίθετο απ' ό,τι έκανα στα άλλα βίντεο, στα οποία οι στατικές εικόνες έδιναν την εντύπωση της κίνησης μονάχα με την αλλαγή της θέσης τους. Αυτή τη φορά έβαλα εσωτερική κίνηση σε στεγανά καθορισμένα επίπεδα. Με την καμπυλότητα ενίσχυσα την εντύπωση της πολυεστιακής κίνησης. Δημιούργησα με αυτόν τον τρόπο αυστηρά οριοθετημένες δράσεις, φτιάχνοντας αποσπάσματα σε ένα κοχλιώδες ταξίδι χωρίς χάρτη.

Περισσότερα εδώ:  http://diastixo.gr/allestexnes/eikastika/2984-ioanna-assani-interview



Σάββατο 1 Μαρτίου 2014

Οι Σηματοδότεs

από τα ''πακεταρίσματα'' του César Baltaccini

Ένα ζευγάρι της μνήμης μου ήλθε και φώλιασε ξανά...μιαν αγκαλιά μες την καρδιά μου. Με μιά μοναχά κουβέντα.Σκέψη διόλου ριγμένη στο χρονοντούλαπο, ή ωραιοποιημένη σε λέξεις μετρικές, σε σελίδες επιχρωματισμένες.
Μία εικόνα σε μυρουδιά από αγιόκλημα και λίβανο.

Δυό γερόντια σκυφτά, καμπουριασμένα
Γυρμένα τα κορμιά σε σχήμα γάμμα
Τα πόδια σε μια σειρά τα τέσσερα
Σε θέση τρένου
σέρνονταν όχι για του Χρόνου το προσκύνημα
μα για του μόχθου τους την μεταλαβή
Στην πλάτη τους κάθε μέρα
πάκους στοιβαγμένα τα χαρτόνια
Τόσο βαρύ που ήταν το φορτίο τους
που τα μάτια τους έγδερναν τη γη
και θωρούσαν τον ουρανό μοναχά στης λάσπης τις αντανακλάσεις


Κάποια μέρα...

είδα από το παραθύρι μου την γιαγιά μονάχη!
Πακέτα χαρτόκουτα είδα..
σ' ένα κορμί πακεταρισμένο
σ' ένα σχοινί, κορμί όλο δεμένο
Σώμα χάρτινο
Μάζα κοκάλινη, αμπαλαρισμένη σε ανακυκλώσιμη ζωή

Λίγες μέρες μετά...τα χαρτόκουτα παρέμειναν άδεια.

/Από το Άγραφο Βιβλίο, Ιας 2014.


Σε αυτό το ζευγάρι της μνήμης μου αφιερώνω τα λόγια του Κ. Ταχτσή και την μουσική του Τσαμπρόπουλου.

«Απ’ το λίγο ως το καθόλου η απόσταση ήταν μικρή. Την διένυσα με άλματα.» 

Κώστας Ταχτσής






                                                   Βλάσης Κανιάρης, Παρατηρητής, 2005, mixed media, 190x70x70 cm

Δευτέρα 10 Φεβρουαρίου 2014

In The Middle


Νερό, νερό, νερό
Ποτάμι, χείμαρρος

Άμμος, άμμος,
Άμμος πέτρινη,
Βράχος ακίνητος,
Ανίκητος χρόνος

Στάλα κόκκος
Μια στάλα στο χέρι άνυδρη,
Χίμαιρα
Χρόνος που στάζει έναν-έναν τους κόκκους του στο νου
Μνήμες καραβάνια, σε χαραγμένες διαδρομές ανέμου

Εδώ γίνονται οι διασταυρώσεις των αντιθέτων
Εδώ γαληνεύουν το πολύ και το τίποτα
απύθμενα στα ουράνια ερωτήματά τους.

Μια Εικόνα Χίλιες Λέξεις, λένε...
Χίλιες Διασταυρώσεις Μιαν Αλήθεια, λέω εγώ.

/Από το Άγραφο Βιβλίο,      Ιας 2014


το ποίημα In The Middle είναι εμπνευσμένο από την ομότιτλη εικαστική εγκατάσταση που παρουσιάζεται στην έκθεση με τίτλο ''Ματιά στην Αίγυπτο'' και διοργανώνεται από τον Δήμο Θεσσαλονίκης, το Υπουργείο Πολιτισμού της Ελλάδος, το Μορφωτικό Κέντρο της Αιγυπτιακής Πρεσβείας στην Αθήνα και τον ΣΚΕΤΒΕ. 

Διάρκεια έκθεσης: 10-2/28-2-2014, στην Casa Bianca Θεσ/νικη.


Παίρνουν μέρος 30 εικαστικοί εμπνεόμενοι από την Αίγυπτο και την Ελλάδα.


Το ποίημα συνοδεύει το art video''In the Middle'' που παρουσιάζεται μέσα σε μία διαφανή πυραμιδική εγκατάσταση 60χ60χ60 εκ. επάνω στην οποίαν η Χρυσή αναλογία (ακολουθία Fibonacci) εξελίσσεται με την κόκκινη γραμμή, σε μια οριζόντια παράθεση παράλληλων ευθειών. 





το βίντεο της εγκατάστασης


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...