Θεέ μου άνοιξα το πακέτο σου
και βρήκα μέσα
νου φεγγαρόφωτο,
ηλιοπαρμένο σύννεφο,
μια λέξη κεραυνό
και δυό πουλιά
γλαρόπουλα,
να γεύονται αλμύρα.
Βρήκα ακόμα μέσα του
σ’ αντικριστά αποτυπώματα,
την πίστη και την εγκατάλειψη,
την υπομονή και την αδημονία,
τον μαρασμό και την ελπίδα,
το φως και το σκοτάδι,
να παίζουν όλα με το είδωλό τους
στον καθρέφτη των ματιών μου.
Στο πάτο του πακέτου σου βρήκα κι έναν ουρανό
ατέρμονο
ατέρμονο
μ' ασύμμετρα και συμμετρίες.
Κι όλα αυτά ανάκατα τα γεύτηκα,
να χαριεντίζονται με την ψυχή μου.
Τους παραδόθηκα αμαχητί...
όταν βρήκα στο πακέτο σου.
κάτω στον πάτο της παραίτησής μου
πλεγμένο σε έντεχνη βελονιά
πλεγμένο σε έντεχνη βελονιά
με κόκκινη κορδέλα υφασμένο
ένα ΦΙΛΟ!
/Από το Άγραφο Βιβλίο, ΙΑς 2008
2 σχόλια:
Να λοιπόν που αυτό το ποίημα είμαι και εγώ...
Συμβαίνει κάποτε να ανταμώνουμε ποιήματα που μας περιέχουν ή μας εκφράζουν. Αυτό σου είναι και ατα δύο.
Καθαρός ρυθμός, άψογη τέχνη και ουσία ουσία ουσία...
Θαυμάσιο. Νομίζω ότι είναι από τα μεγάλα σου γραπτά. Κόσμος είναι και ζωή και όχι μόνο λέξεις.
Φιλιά ξημερώματος Χριστουγέννων.
Σε αναμένω Ιωάννα.
οι σπουδαιοτερες στιγμες της ζωης Ελενη μου ειναι η συμπτωση, η συνεπεια και η συναισθηση.
και ναι συμφωνω σε ο,τι λες, σε οσα λες και τα θωρω αληθινα... Τιμη μου.
φιλί χριστουγεννιατικου πρωινου φίλη μου.Ερχομαι.
Δημοσίευση σχολίου