Τ ο Ζ ω ν τ α ν ό Έ ρ γ ο
Μανιφέστο
Α' Μέρος
Τίποτα δεν είναι μονιμότερο από τη διαρκή εναλλαγή και τίποτα πιο αληθινό από την ανάγκη ταύτισης του είναι και του φαίνεσθαι -αυτό που είναι να φαίνεται κι αυτό που φαίνεται να είναι- και η μετάβαση από το είναι στο φαίνεσθαι να διαρκεί τόσο...
όσο το σημείο,
που αμετακίνητο στο πάντα ή στο ποτέ, δεν ξέρεις εάν είναι η αρχή ή το τέλος μιας εξιστόρησης, ή μήπως είναι εκείνο το ασύλληπτο του χρόνου τώρα, ή το άπιαστο του τόπου εκεί ...
όσο η ευθεία,
που ταξιδεύει, διαχωρίζει και ενώνει που υπάρχει ως τομή στην αρμονία, νοητή γραμμή στον ορίζοντα, διαρκής και αμφίδρομος μάρτυρας του εδώ και του εκεί, του τότε, του τώρα και του μετά, στυλοβάτης του χρόνου και της κατεύθυνσης...
όσο ο κύκλος,
που η κίνησή του ισαπέχει γύρω από το κέντρο στο αβαθές επίπεδο, διαγράφοντας μιαν ατέρμονη διαδρομή με το τέλος στην αρχή του κι αντίστροφα...
όσο η σπείρα,
που περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της σε αέναο ταξίδι στο αμετακίνητο σημείο, με την αρχή της πότε να χάνεται στο βάθος της εντός, πότε στο βάθος της εκτός, εξωστρεφής κι εσωστρεφής δύναμη, συνεχής κι αόρατη κίνηση στο χώρο...
όσο ο χώρος,
που χωρίς τα σημεία του δεν ορίζεται, ενώ με αυτά, στις τρεις τους κατευθύνσεις αποκτά ταυτότητα.
Ο Κόσμος μπορεί να είναι ταυτόχρονα μικρός και μεγάλος, να περιέχει και να εμπεριέχεται, να ζει στο παρελθόν και το μέλλον, να κινείται αέναα μόνος μα κι ανάμεσα στις αντιθέσεις... Ο Κόσμος μπορεί να είναι το Εκεί και το Παρόν την ίδια στιγμή που είναι το Παντού και το Πάντα. Σε ένα τέτοιο σημείο το Ζωντανό Έργο γίνεται γνήσιος ανταποκριτής της ζωής και δεν ορίζει τίποτα άλλο παρά την επιτακτική ανάγκη, του διαρκώς να υπάρχει.
/από το Άγραφο Βιβλίο, Ιας 2015
υγ. Τα δύο πρώτα μέρη του Μανιφέστου παρουσιάζονται στο εμβόλιμο του 9ου τεύχους του περιοδικού τέχνης ''Τέχνης Ίχνη'' του ΣΚΕΤΒΕ μαζί με το έργο Διπλώματα. Το τεύχος θα δημοσιευτεί σύντομα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου