Ο Φίλοs

Θεέ μου άνοιξα το πακέτο σου

και βρήκα μέσα

νου φεγγαρόφωτο,

ηλιοπαρμένο σύννεφο,

μια λέξη κεραυνό

και δυό πουλιά

γλαρόπουλα,

να γεύονται αλμύρα.

Βρήκα ακόμα μέσα του

σ’ αντικριστά αποτυπώματα,

την πίστη και την εγκατάλειψη,

την υπομονή και την αδημονία,

τον μαρασμό και την ελπίδα,

το φως και το σκοτάδι,

να παίζουν όλα με το είδωλό τους

στον καθρέφτη των ματιών μου.

Στο πάτο του πακέτου σου βρήκα κι έναν ουρανό
ατέρμονο

μ' ασύμμετρα και συμμετρίες.

Κι όλα αυτά ανάκατα τα γεύτηκα,

να χαριεντίζονται με την ψυχή μου.

Τους παραδόθηκα αμαχητί...

όταν βρήκα στο πακέτο σου.

κάτω στον πάτο της παραίτησής μου 
πλεγμένο σε έντεχνη βελονιά

με κόκκινη κορδέλα υφασμένο

ένα ΦΙΛΟ!

/Από το Άγραφο Βιβλίο, ΙΑς 2008